Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη ?
?άλ??σσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγ
γυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύ
ναμη της ?
?άλ??σσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύ
ναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του πρ
οκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η ?
?άλ??σσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε κατ
αστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύ
ναμη, ενώνοντας τη ?
?άλ??σσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.
